آزربایجان اوشاقی(بچه آزربایجان)
شکیلچی ها در زبان ترکی بر اساس تقسیمی سه نوعند: (da?) Dilda? yolda? (lar) Da?lar S?sl?r (siz) Evsiz Paltars?z Qorxusuz Köksüz اگر به شکیلچی های بالا توجه کنید می بینید که در گروه دوم و سوم با توجه به حروف صدادار ریشه ی کلمه شکیلچی به صورت های متفاوت آمده است. حال به بقیه ی کاربردهای تقسیم بندی های حروف صدادار می پردازیم. 2. حال به بقیه ی کاربرد تقسیم بندی های حروف صدادار می پردازیم. اگر بعد از کلمه ای شکیلچی ایکی چئشیتلی (دو نوعی) بیاوریم؛ این شکیلچی از قاعده ی آهنگ صدا (سس قورولوشو) پیروی می کند و با توجه به آخرین حرف صدادار کلمه تلفظ می شود. یعنی اگر آخرین حرف صدادار در کلمه اینجه باشد حرف صدادار موجود در شکیلچی نیز اینجه خواهد بود و در غیر این صورت صدای قالین خواهد داشت. چندمثال: S?: G?ls?, Bils?, Görs?... Sa: Qalsa, Vursa, Atsa... L?r: Gec?l?r, türkl?r, ?ll?r... Lar: ax?amlar, kitablar, da?lar M?k: Gedm?k, s?rm?k, D?lm?k... Maq: Durmaq, Salmaq, Almaq... علاوه بر اینها نیز شکیلچی های دونوعی در زبان ترکی وجود دارد که در نوشته های بعدی به آنها پرداخته خواهد شد. 3. در شکیلچی های چهار نوعی (دؤرد چئشیتلی) علاوه بر توجه به تقسیم بندی اول باید به تقسیم بندی دوم حروف صدادار نیز توجه کنیم. یعنی علاوه بر اینکه صدای شکیلچی از نظر اینجه یا قالین بودن از صدای ماقبل خود تبعیت می کند از نظر حالت لب نیز تابع حرف صدادار ماقبل خود است. مثال: ?: s?ni, eli, dilini,... I: qan?, a?z?n?, qar?an?... Ü: üzümü, Güzgünü, sürünü... U: topu, oxu, pulu... ( منبع وبلاک دانشجویان مشکین شهری ) منبع: دیلیمیزین ساده قئرامئری- نویسنده: حسن راشدی – انتشارات اندیشه ی نو – چاپ اول زمستان 83
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |